АБУЛМУЗАФФАРИ ТОХИР иб­ни Фазл

АБУЛМУЗАФФАРИ ТОХИР иб­ни Фазл (соли таваллуд номаълум — вафот 987), шоир ва сиёсатмадори форс- точик. Аз хонадони Чагониён. Дар сарчашмахои адаби абёти парокан­да, порчахои шеъри А.булмузаффари Тохир боки мондаанд, ки аз чихати мавзуъ, услуб, тарзи нигориш гувохи махорати ба- ланди шоирии у мебошанд. Дар газалиёт ва рубоиёташ ишку мухаббат, манзарахои табиатро васф кардааст. Шеърхояш дорои сувари бадеи, афкору андешахои ичтимои мебошанд. Аз нокомию номуродихои рузгор шикоят кардааст.

Адабиёт: Бертелс Е. Э., История персидско- таджикской литературы, Москва, 1960. А. Абдуллоев.