МУХАММАДИ МУЪИН (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хофиз, нависанда, мусиккишииоси охири асри 15— аввали асри 16 форс-точик. Зодгохаш Бухоро, дар Хирот фавтидааст. Санъати мусикиро аз падараш омухтааст. Дар мадрасаи Хирот тахсил намуда, илмхои мусики ,бадеъ, кофия, ахлок, арузро аз худ кард. Аз овони чавони ба сурудану навохтан шавк дошта, махсусан таронахои, ишки, ирфони, ахлоки ва фалсафиро устодона ичро мекардааст. Дар таъзияхони беназири замон будааст. Баъди Хиротро забт кардани Шайбониён уро ба Бухоро меоранд. Дар ичрои кисматхои мураккаби макомхо сохибхунар буда, дар асоси зарбу усули онхо асархои зиёди мусики тасниф кардааст: «Накши муъини», «Савти шохи», «Амали муъини» ва гайра.