«SUROH»

«SUROH»          «A s-Surohmin-as-Sihoh», lugati arabi va forsi-tojikist, ki soli 1282 Abulfazli Jamoluddin Muhammad ibni Umar ibni Kholidi Quraysh talif kardaast. «Suroh» tarjumai mukhtasari lugati mashhuri tafsirii zaboni arabi «As-Sihoh» («As-Sihoh-ul-arabiya»-i Javhari Abunasr Ismoil meboshad. Muallifi «Suroh» tanho sherhoro hazf namuda, misolhoi digari «Sihoh»-ro nigoh doshtaast. Dar «Suroh» har yak kalimai arabi bo yak kalimai tojiki tarjuma shudaast. Vazni kalimahoi arabi, shaklhoi tanho va jam, masdar va yo sifat budani onho va gayra bo nishonahoi makhsusi harfi va raqami ishora shudaand. Tartibi kalimaho dar «Suroh» ba «Sihoh» monand ast. Harfi okhir —bob va harfi yakum fasli on bob meboshad. «Suroh» qarib 40000 vohidi lugavii leksikai zaboni arabii klassiki, Quron va hadishoro dar bar megirad. «Suroh» dar talifi lugathoi minbada (masalan, «Tuhfat-us-saodat», «Muayid-ul-fuzalo», «Mador-ul-afozil», «Muntakhab-ul-lusht» va gayra) sarchashmai mutabar budaast.

V. Kapranov.