TOJI USMON

TOJI USMON (12. 7. 1905, dehai Unjii hozira rayoni Khujand—23. 10. 1968, Leninobod), navisanda va jurnalisti » sovetii tojik. Az oilai dohqon. Azoi KPSS az soli 1930. Ishtirokchii Jangi Buzurgi Vatani (1941—45). Universiteti kommunistii osiyoimiyonagii Toshkent (SAKU) – ro khatm kardaast (1933). Mudiri shuba va jonishini muharriri gazetai «Tojikistoni Surkh» (1933, 1946—53), muharriri gazetai viloyatii «Bo rohi lenini» (1934), kotibi Komiteti partiyavii shahri Leninobod (1937—39) va kotibi masuli jurnali «Khorpushtak» (1953—61) bud. Muhimtarin asarhoyash inhoyand: majmuai hikoyahoi «Kashfi asror» (1958), povesti «Dukhtari niqobdor» (1965, dar borai hayot va ejodiyoti Robiai Balkhi), qissai «Muborakqadam» (1966, bo hamrohii M. Ashurmuhammadov), ocherki badeiyu tarikhii «Lanatkardai khalq» (1967) va «Shoira Mahasti» (1969).
U inchunin murattibi kitobhoi «Bistu se adiba» (1957), «Durdonahoi nazmi tojik» (1960), «Shoirahoi boistedod» (1962), «Khanda va istehzo» (1962) meboshad. «Kashfi asror» va «Lanatkardai khalq» ba zaboni rusi tarjuma shudaand. Az soli 1967 uzvi Ittifoqi Navisandagoni SSSR. E. Sanginova.