SNESAREV Andrey Evgenevich (13. 12. 1865, Staraya Kalitva, hozira rayoni Rossoshini viloyati Voronej — 4. 12. 1937, Moskva), khodimi harbii rus va soveti, Qahramoni Mehnat (1928), olimi sharqshinos. Az oilai ruhoni. Fakulteti matematikai Universiteti Moskva (1888) va Konservatoriyai Moskvaro khatm namud; 14 zabonro medonist. Akademiyai shtabi generaliro khatm kard. Dar Turkiston khizmat karda, ba omuzish va tasviri harbi-geografii Sharqi Miyona mashgul bud. Ba Hinduston, Afgoniston, Tibetu Koshgar musofirat kard. Az soli 1904 dar Shtabi generali, dar omuzishgohhoi harbi az geografiyai harbi dars medod. Az soli 1910 sardori shtabi diviziyai kazakho. Dar davrai Jangi yakumi jahoni (1914—18) komandiri polk, brigada va diviziya bud. Sentyabri 1917 unvoni general-leytenant girifta, komandiri armiyai 9-umi korpus intikhob shud. Mai 1918 ikhtiyori ba khizmati Armiyai Surkh rafta, dar vazifahoi gunoguni rohbarii Armiyai Surkh khizmat kard.
Snesarev ziyoda az 200 asaru maqolahoi tadqiqoti, maruzayu akhboroti ilmi dorad, ki qarib 40-toi onho doir ba tarikhi khalqhoi Osiyoi Miyona, az jumla Bukhoroi Sharqi va Pomir meboshad.
Asarho: Kratkiy ocherk Pamira, SPB, 1002; Pamirsi, Tashkent. 1903; Severo-Indiyskiy teatr, ch. 1—2, Tashkent, 1903; Vostochnaya Bukhara, SPB, 1906; Indiya kak glavniy faktor v sredieaziatskom voprose, SPB, 1906; Afganistan, Moskva 1921; Indiya, v. 1, Moskva, 1926.
O. Boqiev, Yu. Bozorov.