ABULMUZAFFARI PISANJADI (soli tavallud va vafot nomalum), shoiri fors-tochik (asri 11). Dar manbahoe, ki dar borai in shoir malumot dodaand, masalan, «Lubob-ul-albob»-i Avfi, juziyoti tarjumai holash naomada- ast. Dar hamii manba barobari tavsifi u chun shoiri mohiru tavono se qita (12 bayt) az ejodi u ovarda shudaast. Abulmuzaffari Pisanjidi dar in baythoyash otash (otashi miyoni khokistar), guli yosumanro vasf namudaast. Sherhoi u nafo- sat va zeboi, muqoisai bemonand va tashkhisi jolib dorand, ki guvohi shoiri shirinkalomu mushohidakor budani uyand. Dar vasfi otash guftaast:
Khame bibini otash miyoni khokistar,
Chu oftob, ki girad zi meg tiri hijob.
Chu rui dukhtari dushiza, k-u khijil gardad,
Niqobro ba pyx andar kashad ba vakti itob.
YOsumani shukuftaro ba holati gamangezi qahramoni liriki monand kardaast:
Nigokh kun tu ba-d-on yosumani shukufta ba bog,
Sarash ba pesh darafkanda rost chun sari man.
Adabiyot: Abdulloev A., Adabiyoti forsu tojik dar nimai avvali asri XI, Dushanbe, 1979. A. Abdulloev.