ABULHASANI NURI Ahmad ibni Muhammad ibni Abdulloh, mulaqqab ba «Amirulqulub» va «Qamarussufiya» (coli tavallud nomalum – vafot 907), yake az mutasavvifoni mashhuri fors-tochik (asri 10). Bo Junaydi Bagdodi niz az nazdik shinos budaast. Abulhasani Nuri tabu bayoni shoirona doshtaast. Sullami dar «Hadoiq-ut-tafsir» az ahvoli u zikr kardaast.
Baze sukhanhoi Abulhasani Nuri dar kitobe ba unvoni «Risolatu maqomot-ul-qulub» gird omadaand. Risolai mazkur bo muqaddima va taliqot dar Beyrut nashr shudaast. Ibni Javzi dar «Talbisi iblis» va Ibni Taymiya dar risolai «Ar-rad ala-l-khurayriya» aqvolero ba u mansub donistaand, ki etiqodi uro nisbat ba khulul nishon medihand.
Abulhasani Nuri dar tasavvuf saliqai khos doshtaast. Dar bobi ishqi ilohi ba aqidai muallifi kitobi «Al-lama fi-t-tasavvuf» bayni Abulhasani Nuri va faqehoni islomi nizo barkhosta, ba takib va tahriki Abulhasani Nuri va hamfikroni u anjom yoftaast. Gulom Halil nom faqeh Abulhasani Nuriro baroi afkori irfoniash ba kufru zindiqa aybdor namudaast. Abulhasani Nuri bar khilofi baze namoyandagoni asri avvali tasavvuf gushai uzlat ikhtiyor kardani sufiyonro namepisandid. Bisyor nuktahoi talimoti irfoniro ravnaq doda, ba muqobili talimoti ahkomparastonai dini islom baromadaast.
Az in ru, faqskhon Abulhasani Nuriro ba kufru zindiqa aybdor karda budand. Roje ba talimoti irfoni va karomoti u dar tazkirahoi orifon malumotho gird omadaand.