مختلف

فرقدی محمّد ابن عمر (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر فارس-تاجیک (عصر 12). از آثار ادبی او 74 بیت (از قصاید، غزلیات، رباعیات و قیتاتش) در «لباب-ال-الباب» عوفی آمده است. موضوع اشعارش مدح، عشق، پند و نصیحت و غیره است. در یک قصیدة عبارت ه‌ا 38 بیت در هر …

فرغان، فرغوچ، یکی از اصولهای مفید تعمیر و تجدید تاکزار. نودة بهترین و دراز تاک را از مابین خاکپوش (در چقوری 40-50 سم) می‌کنند. نوده از کُندة اساسی بهره برده نشو و نما می‌یابد و در خاک ریشه می‌راند. اوّل بهار آینده نوده را از تنة اساسی جدا کرده، به …

فرغند، نام دیگر زرپیچک.

فرشی حبیب‌الله سمرقندی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر تاجیک (عصر 16). شاگرد تذکره‌‌نگار مطربی سمرقندی. ز اشعار فرشی یکچند غزل و بیتهای پراکنده توسط تذکره‌ها تا زمان ما رسیده‌اند. از دو غزلش (در تذکرة مطربی) برمی‌آید، که او شخص آزاداندیش، رند بوده است. فرشی هنر تذهیب (طلاکاری) و …

فرخو، 1) پیراستن تاک، یک نوع تدبیر اگراتیخیکیست، که هر سال برای تنظیم سبزش، انکشاف و سیرحاصلی تاک به عمل می‌برارند. فرخو پرورش تاک را آسان نموده، برای از روشپایی و گرمی پرّه استفاده نمودن آن امکان می‌دهد. در ناحیه‌هایی، که تاک را خاکپوش می‌کنند، آن را تیره‌ماه (ماههای سپتامبر-اکتبر) …

فرفور، نیگ. تیهو.

فرّخی ( ابوالحسنعلی‌ ابن جلوغ سیستانی (980، سیستان-1037، غزنین) ، شاعر فارس-تاجیک. فرّخی از خردسالی به شعرگوی پرداخته، زود در شاعری نام برآورد. علاوه بر این او در چنگزنی و آوازخوانی هم هنرمند بوده است. در جستجوی ممدوح به دربار حاکم چغانیای ابولموزفّر آمد. کارگزار ابولموزفّر عمید اسعد از مهارت …

فرّخی یزدی میرزا‌محمّد (1888، یزد-1939، تهران) ، شاعر ایرانی. در مکتب انگلیسی می‌خواند. سال 1904 برای عقیده‌های آزادی‌خواهانه‌اش از این مکتب رانده شد. شاعر کارگری را کسب کرد. اشتراکچی فعال انقلاب برجوزی دموکراتی سالهای 1905-11 ایران (انقیلبای مشروطه) بود و در اشعارش غایه‌‌های آزادی و انقلاب را ترغیب می‌نمود. سال …

فرّخ برهان (تخلّص؛ فمیلیه و نامش محکماو برهان؛ تولد 10. 8. 1929، دیهه سریمزار ریان کانی‌بادام، ولایت لنین‌‌آباد) ، شاعر ساویتی تاجیک. از عایلة خذمتچی. اعضای کپسّ از سال 1952. انستیتوت دولتی پیدگاگی لنیناباد را ختم کرده است (1948). محرر ریدکسیة متّحدة گزیتة «پیانیر تاجیکستان» و جرنل «مشعل» (1957-62) ، …

«فرامورزنامه» منظومة حماسییست در حدود 1500 بیت، که تقریباً آخر عصر 11-اوّل عصر 12 از طرف مؤلف نامعلومی نوشته شده، داستانی را از قهرمانیهای فرامورز-پسر رستم در بر می‌گیرد. مضمون مختصرش این است: روزی پهلوانان رستم، گیف، گودرز، توس، فریبورز و دیگران در دربار نشسته بودند، که از نزد شاه …