سولتانی دهلی

سلطانی دهلی، دولت فئودالی بود در هندوستان (1206-1526). پایتخشش شهر دیهل. سال 1206 سارلشکر و والی محمّد غوری در هندوستان قطب‌الدّین آیبیک (1208-10) خود را سلطان هندوستان شمالی اعلان نمود. پراکندگی سیاست هندوستاندر عصر 12-ابتدای عصر 13 و خوف از طرف مغولخا استیلا شدن این سرزمین باعث قوّت گرفتن حاکمیت سلطانهای دهلی گردید. حدودهای سلطانی دهلی در عهد الا‌الدّین هلجی (1236-11316) بسا وسعت یافتند.

ساس اقتصادی حاکمیت فئودالان سلطانی دیهلی را زمینداری فئودالی تشکیل می‌کرد. در عصرهای 13-15 شکل اساسی زمینداری اکتاع بوده، در عصرهای 14-15 زمین به ملک میراثی فئودالان تبدل یافت. سلطانی دهلی در میانه‌های عصر 14 رو به تنزّل نهاده، بعد یورش تیمور به هندوستان (1398-99) بسیار ملکهای آن (گوجرات، ملوه و غیره) به حاکمیت مرکزی جدا شدند. سلطانی دیهلی را سال 1526 تیموریان هند استیلا کردند.