سفالک

سفالک، سطح سخت و خشکیدة خاک را گویند، که غفسی‌اش تا 3 سانتی‌متر است. سفالک اکثر از تأثیر مکانیکی بارشات (باران درازمدّت، جاله و غیره) ، ویرانشوی ترکیب خاک، اینچنین بعد آبکُشایی خاک در زمستان یخکرده پیدا می‌شود. در سفالک بخارشوی نمی زمین کارم شدّت می‌یابد، به خاک داخل‌شوی آب بارشات دشوار گشته، مبادلة گزی بین خاک و هوا سست می‌شود. سفالکی، که بعد کشت به وجود می‌آید، رشد رستنی را دشوار گردانیده، باعث کم‌حاصلی و بعزة نابودشوی حاصل می‌گردد.
چاره‌های پیشگیری: سیخ‌ماله و کولتیوسیه کردن، استفادة نوریهای مینیرلی، سیدیرت، آبیاری شیمیایی، کشت علفهای بسیارساله و غیره.