ریجیم آبیاری

ریجیم آبیاری، معیار، مهلت و مقدار آبمانی زراعتهای خواجگی قشلاق را مویین می‌کند. ریجیم آبیاری را از روی خصوصیتهای بیولوگی رستنی، اقلیم، شرایط خان و گیدراگیالاگی قطعة آبیارشونده، اصول و تکنیکة آبمانی، تکنولوژی پرورش رستنی و غیره مقرّر می‌کنند. مقدار آبمانی به معیار آبمانی موافقت می‌کند، حجم آنها در رفت دورة آبیاری تغییر می‌یابد و به سبزش ریشه، ترکیب مکانیکی خاک، دوره‌های انکشاف زراعتهای خواجگی قشلاق، خصوصیتهای آب‌طلبی آنها و غیره وابسته است.

مسلن، پخته تا اییام گل 10-16%، در اییام گلشکفت 60-70% و در دورة رسش غوزه 15-20% آبی را صرف می‌کند، که در دورة نشوش لازم است. به رستنی، غیر از دورة نشو، تیره‌ماه و زمستان نیز آب می‌مانند (معیار-1000-2000 متر3/هکتار، قَبَت نمشوندة خاک 1-1، 5 متر). اینچنین آبمانی پیش از کشت (موافقن 600 متر3/هکتار و 0، 4-0، 5 متر) می‌گذرانند. مهلت آبدهی را از روی نمی خاک، کانسینترسیة شیرة هوجیره، حرارت هوای و خاک و دیگر عاملها مقرّر می‌کنند. سنة آبمانی را عادتاً به دوره‌های انقیشاف رستنی موافق می‌نمایند.

ریجیم آبیاری کشت‌گردان را از روی حاصل جمع ریجیم آبیاری زراعتهای جداگانه، بیشتر با یاری گرفیک گیدرامادول، که آن تصویر گرفیکی ریجیم آبیاری می‌باشد، مویین می‌کنند. گرفیک ریجیم آبیاری هر سال وابسته به شرایط آب و هوا، خواجگیها و غیره اصلاح کرده می‌شود.

دبیات: ک آ س ت یه ن آ و ا. ن. ، آسناوы می‌لیارتسی، مسکو، 1960؛ ش ا ر آ و ا. ا. ، اینسپلوتتسیه گیدرامیلیارتیونыخ سیستم، مسکو، 1968.