میتیاریتها

میتیاریتها، جیسمهای آهنی سنگی، که از فضای بینیسییاروی به زمین می‌افتند؛ باقیمانده‌های مادّة میتیارییند، که در اتمسفره پرّه سوخته نابود نشده است. میتیاریتها به سه صنف: آهنی، آهک‌سنگی و سنگی تقسیم می‌شوند. نشانه‌های اساسی میتیاریتها چنینند: شکلاً دغر-بغر تیغه‌هایش هموارشده؛ کرخش گدازشی، که میتیاریتها را چون پردة تُنُک پوشانیده است، اینچنین چقورچه‌های خاصّه‌ای، که ریگمگلینت نام دارند (رسمهای 1 و 2).

در نتیجة تأثیر متقابل بین میتیاریتها و اتمسفره هنگام حرکت آنها در اتمسفره (پارشوی و ابلیتسیه) م. بعضاً شکلی نسبتاً منتظم (قانوس منتظم یا کریستلّ بسیاررویه) را می‌گیرند (رسم ا 3).

به میتیاریتها نام محلهای اهالی‌نشین یا ابژکتهای گیاگرفی، که به جای افتش آنها نزدیکند، داده می‌شود. اندازة میتیاریتها از یکچند مّ تا

یکچند م، مسّه‌اشان موافقن از مگ تا دهها ت می‌شود. میتیاریتهای کلانترین به زمین افتیده اینهایند: میتیاریتهای سنگین گابه (س. 1920 در

جن. غربی افریکه یافت شده است) ، که مسّه‌اش تقر. 60 ت و م.-ا آهنی کییپ-یارک (س. 1818 در گرینلندیه یافت شده است) ، که مسّه‌اش 34 ت می‌باشد. همگی تقر. 35 میتیاریتهای مسّة هر کدامشان زیاده از 1 ت معلومند. سیلوار افتیدن میتیاریتها باران میتیاریت نام دارد و هر یک باران میتیاریت چون یک میتیاریت قبول کرده می‌شود. 12 فیور. 1947 در کیشو. پریماریل اتّفاق ساویتی باران میتیاریتی آهنین سیخاته-الین (نیگ. میتیاریت سیخاته-الین) باریده است، که مسّة یکجایه تقریباً 70 ت می‌باشد. هر سال به روی زمین زیاده از هزار میتیاریت می‌افتد. امّا بسیاری آنها به بهر و اقیانوسها و مخلهای کم‌اهالی می‌افتند، بنا بری نامعلوم می‌مانند. هنگام افتیدن میتیاریتها در سطح زمین تنوره‌ها پیدا می‌شوند (نیگ. تنورة میتیاریت) ، که ‌اندازه و شکل آنها به سرعت افتش میتیاریتها وابسته است.

میتیاریتها تقریباً 40 مراتبه به بالای بناها افتیدند، امّا بناها چندان ضرر ندیده‌اند. میتیاریتها نمونة جسمهای سختی غیریزمینی بوده، برای تدقیق بی‌واسطه دسترس می‌باشند و از پیدایش و انکشاف بعدینة سیستم آفتاب معلومات گوناگون می‌دهند. ترکیب و حرکت میتیاریتها با متدهای گوناگون (مس. ، آپتیکی، ردنالاکتسیانی و غ .) آموخته می‌شوند. استرانامیل میتیاری یکی از فصلهای مهم استرانامیه می‌باشد. نیگ. نیز میاتیارها،

د .: کریناو ا. ل. ، آسناوы میتیاریتیک، م. ، 1965؛ می‌یسان و. ، میتیاریتы، پیر. س انگل. ، م. ، 1965.