لیومینافارها

لیومینافارها (از لات. lumen-روشنایی و یون. phoros-حامل، برنده) ، مادّه‌های سخت و مایعند، که در نتیجة انگیزشهای گوناگوجینسه شعاع می‌‌افکنند (نیگ. لیومینیستسینتسیه). موافق نوع اوگیزیش لیومینافارها به فاتالیومینافارها، رینتگینالیومینافارها، رادیولیومینافارها، کتادالیومینافارها، الکترود یومینافارها جدا می‌شوند. از روی نهاد شیمیایی لیومینافارها آرگنیکی (آرگنالیومینافارها) و غیریارگنیکی (فسفرها) می‌شوند. فسفرهای ساختشان کریستلّی کریستلّافاسفارها نام دارند. لیومینافارها اساساً با ترکیب سپیکتری، اخراجی انرژی و کونتی شعاع، انیرتناکی کارکترینانیده می‌شوود. آرگنالیومینافارها عملاً غیریینیرتی بوده، ک. ا. م.-ا بلند دارند، امّا نااستوارند. برای حاصل کردن رنگهای لیومیویستسیوتی، ایندکتورهای شیمیایی، در میکروسکاپها و دیفیکتاسکاپیه استفاده می‌شوند. کریستلّافاسفارها (zns، cds)-po هنگام یکجایه با اتیتیوتارها گداختن شیخته (س، bi، pb، ag) حاصل می‌کنند. لیومینافارهای موتغیر و دائمی عملیکننده موجودند. تابش لیومینافارهای نوع یکم با تأثیر ‌افکنیشات بیرونه و تابش لیومینافارهای نوع دوّم با ‌افکنیشات ایزوتوپهای رادیواکتیویی ترکیب کریستلّافاسفارها به عمل می‌آید. لیومینافارهای غیریارگنیکی در تییار کردن لامپه‌های لیومینیستسینتی، اکرانهای تلویزیونی، آستسیلّاگرفی و فلیوراگرفی، برای اندیکتسیة شعاعهای یدرایی و رینتگینی و غ. استفاده می‌شوند.