فی، فای موههده، فای سعفس، حرف بیست و یکم الفبای عربی و بیست و سوّم الفبای عربیاساس تاجیکیست، که آواز همصدای لبودندانی بیجرنگ راغ را افاده میکند. حرف ف از حرف «پی» الفبای فنیق پیدا شده است. معنای کلمة «پی» «دهان» میباشد. در زبان ادبی و گفتگوی تاجیک به جای یکدیگر آمدن آوازهای «پ» و ف. مشاهده میشود. مثلاً، «یگوسپند» «گوسفند»، «سپید» «سفید». در معربات حرف ف. به جای حرف «پی» (همصدای «پ») میآید. مثلاً: فوستوق («پسته») ، فوتنج («پودینه»). قیمت عددی فی در حساب جمل و ابجد به 80 برابر است. و. کپرناو.