ا (ا-ا چپّه) ، حرف سی و یکم الفبای حاضرة تاجیکیست؛ از الفبای روسی گرفته شده (1940) ، آواز صداناک گشاد یا بستة برداشت میانه، قطار پیش (یعنی آواز صداناکن ا-ا بی ا) را افاده میکند و شکل نوشت چاپیاش ایه، دستنویسش ه ه میباشد. در الفبای عربیساای تاجیکی (تا 1930) به واسطة حرف «الف» افاده میگردید. در الفبای لاتینیاساس تاجیکی (1930-40) شکل چاپیاش ای، دستنویسش و و بود.
در بعضی کلمههای تاجیکی (ایدک، ایدسان، ایمن و غ .) ، اینچنین کلمههای اقتباسی (ایکوتار، الکتر، ایکسکورسیه و غ .) استفاده میشود.
و. کپرناو.