فخری هرویی

فخری هرویی مولانا سلطان‌محمّد ابن امیر‌محمّد متخلّص به امیری (سال تولد نامعلوم، هرات-وفات تقریباً 1562-63، خیندوستان) ، شاعر و ادبیات‌شناس فارس-تاجیک. بیشتر در هرات زندگی و ایجاد می‌کرد. از فخری هرویی اثرهای زیرین باقی مانده‌اند: 1) «لطائفنامه» (1521-22) -ترجمة فارایی «مجالس-ان-نه-فایس» نوایی بوده، یک باب علاوه دارد، که شرح حال و نمونة اشعار 189 نفر شاعر در «مجالس-ان-نفایس» ذکر نشده را در بر می‌گیرد. سال 1945 در ایران به طبع رسیده است. 2) «تحفت-ال-حبیب». 3) «جواهر-ال-عجایب‌‌». 4) روزت-اس-سلاطین». یک اثر فخری هرویی «صنایع-ال-حسن» از علم بدیع، قافیه و عروض بحث می‌کند. موضوع بحث اثر دیگر او «هفت کشور» رویدادهای تاریخی، افسانه و اساطیر و مسئله‌های گوناگون اخلاقیست. فخری هرویی در حجم 5000 بیت دیوانی نیز مرتّب ساخته است، که یک نسخة آن در گنجینة دستنویسهای شرقی آکادمی فنهای رسّ تاجیکستان محفوظ است.
دبیات: بالدыریف ا. ن. ، پیرسیدسکی پیریواد «مدجلیس-ان-نفیس» نوة، «اچ. زپ. لگ و. سّر. واستاکاویدچیسکیخ نوک»، و. 3، ل. ، 1052. س. عمراناو.