МИРХУСАЙН

МИРХУСАЙН, Хусайни Истар а в ш а ни (такрибан 1861/62, Уротеп­па — аввали солхои 30, хамон чо), хатхоти точик. Яке аз устодони хати настаълик, ки анъанаи хаттотони маъруфи гузаштаро давом додааст. дар шахрхои Андичон, Куканд зинда­ги карда, бо ахли илму адаби водии Фаргона муносибати наздик доштааст. Ба забонхои точики, узбеки ва араби шеър низ гуфтааст. Махсусан, дар нигоришоти китъа (лавхахои ороиши) махорати том доштааст. Аз китъахои ба калами у тааллукдошта мураккаъ тартиб дода, акси баъзе намунаи китъахояш дар байни ахоли пахн шудааст. Бо донишмандони номдор Сулаймонкули Розии Куканди, Нори Мухаммадюсуф, шоирон Мухйи ва Зуфархон Навхарч алокаи дустонаи илми ва адаби дош­тааст. Онхо ба санъати хаттотии Миръот-ул-футух бахои баланд дода, уро «зарринкалам», «рокими шакаринракам», «уторидракам» ва г. номидаанд. Яке аз хамзамононаш Дори Абдулмачид дар порчаи шеъри зерин уро ба ка­тори хаттотони бузурги асрхои 15— 16 Миралии Хирави ва Миримод гузоштааст:

Се факирро шуд мусаллам хусни хат Миралию Миримоду Мирхусайн.

А. Мухторов.