SANATHOI MANAVI, sanathoi badeie, ki ba kalima tobishhoi gunoguni «manavi doda, mazmuni manavii sherro amiqtar va rekhtatar mekunand. Tashbeh, majoz, istiora, kinoya, muboliga, tavsif, tazod, tajnishoi manavi, ihom, bozgasht, gardish, nido, suolu javob, tajohuli orif, tashkhis, talmeh, tafsir, jamu tafriqu taqsim, irsoli masal, husni matla, husni takhallus va gayra az Sanati manavi hastand. In sanathoro dar adabiyotshinosii klassiki muhassanoti manavi niz guftaand.
Sanati manavi asosan shakli mazmundori asari badei meboshand. Binobar on mu- rakkabtarin shaklhoi sher bo Sanati manavi tartib yoftaand. Muhimtarin khususiyati Sanati manavi on ast, ki ba vositai onho zimni ishorae ba juzi zohirii sifati predmet manii barjastae dar nazar doshta meshavad. Masalan: agar lab ba lali Badakhshon monand karda shavad, maqsad tanho ishora ba sifati surkhii lab nabuda, balki beshtar az hama namoish va takidi zeboist. Sanati manavi vositai asosii ofaridani asari lirikiand.
Adabiyot: 3 e h n i T., Sanati sukhan. Dushanbe, 1979;
X. Sharifov.