Nuri Zaki

Nuri Zaki (nom va familyaash Zaki Sharafutdinovich Nuritdinov; tavalludash 24. 12. 1921, dehai Tatarskie Tyuki, hozira rayoni Buini RASS Tot.), shoiri sovetii totoriston.  Uzvi KPSS az soli 1948. Solhoi Jangi Buzurgi Vatani (1941—1945) sardori razvedkai otryadi partizanii K. Zaslonov (1910—1942) bud. Solhoi 1949—1955 dar matbuot kor kardaast. Asarhoyash az soli 1937 ijchonib joi meshavand.

Dar ashorash matonatu qahramonii khalqi soveti va javoni botinii muosiroiro ba qalam dodaast; dostonhoi «Rohi sharaf» (1949) va «Fathi qulla» (1956), majmuahoi ashori «Mo dar labi Volga zindagi mekunem» (1951), «Guftugui samimi (1959), «Nazari begaraz» (1963), «Solho va rohho» (1971), «Hissa kutoh..,» (1974), «Ba istiqboli dusti» (1976), «Nurafkani» (1981) va gayra. Muallifi majmuai hikoyaho dar borai partizanho («Murdogon ham intiqom megiriftand», 1962).

Baroi bachaho niz asar menavisad. Asarhoi N. A. Nekrasov, V. V. Mayakovskiy, shoironi Sharqi Soveti va digaronro ba zaboni totori tarjuma mekunad. Solhoi 1957—1968 kotibi masul, 1971—1974 raisi Prav­leniyai IN Totoriston, az soli 1971 kotibi Pravleniyai In SSSR. Deputati Soveti Olii RASS Tojikiston (davathoi 7—8). Bo 3 orden va modalho mukofotonida shuda ast.

Os.: Poyut vlyublennie. Stikhotvore­niya i poema, M., 1-991; Rojdenie vesni, M., 1982.

Ad.: Ginyayatulina A. K., Pisa­teli Sovetskogo Tatarstana. Kazan. 1970.