Nizomi Astarobodi (soli tavalludash nomalum — vafotash 1516), shoiri fors-tojik. Muvofiqi malumoti tazkiraho («Tuhfai Somi», «Ruzi ravshan», «madma-ul-fusaho» va gayraho) Nizomi Astarobodi shakhsi donishmand va az nomvaroni Astarobod budaast. Dar javoni sanati muammoro omukhta va shoiriash niz az surudani muammo ogoz yoftaast. Navoi dar «Majolis-un-nafois» ba in hunari Nizomi Astarobodi ishora namuda, ba tavri namuna yake az muammohoyashro meorad. Qasida, gazalhoi ishqi, hasbiholi, tardebandho dorad. Dar chande az gazalhoyash afkori panduakhloqi va tarbiyavi ifoda yoftaand. Dar poyoni umr Nizomi Astarobodi raviyai ejodii khudro digar kard. Taqriban 4 hazor bayt qasida va tarjebandhoe, ki makhsuli ejodii okhiri umri shoirand, ba vasfi paygambaru oli u oidand.Dar barobari in guna ashori dini va az jihati goyavi past Nizomi Astarobodi ashori rangin va sukhanu lafzi orosta bo sanathoi badei dorad. In abyot namunaest az sheri u:
Tirat guzasht az jon, dar dil girift
manzil,
Non yoft rohat, ammo kori dil ast
mushkil.
Tirat zi shasti hijron bar jonu dil
nishast,
Guyam baroram az jon, ammo naguyam,
az dil.
- •
Shab dar fazo az mohi nav kishti dar
ob andokhta
V-ae oftobash langari zarrintanob
andokhta.