Nasimi Saidimomuddin (taqriban 1369—1417, Halab), shoiri ozarboyjoni. Az oilai dehqon. Ba zabonhoi ozarboyjoni, forsi va arabi sher guftaast. Takhallushoi digarash — «Hoshimi», «Sand», «Husayni». Shoir dar muhiti ahli khunar ba kamol rasida, ilmhoi fiqh, mantiq, riyoziyot, hayat va gayraro omukhtaast. Nasimi shoiri ozodfikre buda, dar ashorash ba qudrati khiradi inson bovari izhor kardaast va vahdati vujudro targib namudaast. Nasimi baroi louboliyu ozodfikriash ba taqibi ruhoniyoni mutaassib gi- riftor shuda, bo fatvoi onho zindabazinda pust kanda shud. Muvofiqi akhbori muallifoni asarhoi tarikhi va tazkirnavison Nasimi ba zabonhoi ozarboyjoni, forsi va arabi se devon doshtaast.
Holo tanho devoni forsi va ozarboyjonii Nasimi dastrasi muhaqqiqon meboshad. Nasimi dar gazal va ruboi ustod bud. Bay ba muqobili zulmi feodali va taassubi dini cap bardoshta, dar himoyai khirad va haqiqat sukhan rondaast. Dar ayni zamon ashori u az ohanghoi mistikii foni budani dunyo kholy nest, vale ii ohangho aksaran bo ananahoi gumanistii nazmi Sharq omezish yoftaand. Baze sherhoi Nasimi dar tatabbui Hofiz gufta shudaand. Ejodiyoti Nasimi ba shoironi ozarboyjoni va fors-tojik tasir rasonidaast.
Nuskhahoi dastnavisi devonhoi Nasimi dar kitobkhonahoi Turkiya, Iroq, Suriya, Misr, Eron, shahrhoi Parij, London, Kembrij, Oksford, Boku, Leningrad, Tbilisi, Toshkent mavjudand. Devoni forsii Nasimi soohoi 1850, 1887 dar Istambul ba tab rasidaast. Soli 1926 qisme az devoni forsii Nasimi bo chande az ashori turkiash dar Boku chop shud. Komiltarin nashri devoni forsii Nasimi chopi Boku (1972) ast. Noshiri on Hamid Mudhmmadzoda az dastnavishoi nodir, inchunin az bayonu junghoi ziyode istifoda kardaast.
Adabiyot: Arif M., Istoriya azerbaydjanskoy literaturi, Baku, 1971;
Arasli H., Imomiddin Nasimiy (khayoti va ijodi), Toshkent, 1973.