Nat (ar. — tarif, vasf, sitoish), yake az unsurhoi asari badeist dar adabiyoti klassikii fors- tojik. Dar adabiyoti baze khalqhoi Sharq niz mushohida meshavad. Aksari shoironu navisandagoni guzashta dar avvali masnavi, dostonhoi lirikii epiki, devonhoi gazaliyotu qasoid, baze asarhoi ilmiyu tarikhi va gayra badi hamdu munojot Nat guftaand. Natro asosan dar tavsifi paygambaru yoroni u guftaand. Nat dar shaklhoi masnavi, gaeal, qita, qasida ofarida shudaast.
Bisyor shoiron hamchun asari mustaqil Nat ejod kardaand. Baze qasidahoi Abdullohi Ansori, Attor, Hofizi Sherozi, Abdurrahmoni Jomi -Nat meboshand va az in ru, dar baze asarhoi adabiyotshinosi Natro yak navi qasida donistaand. Dar Nat masalahoi hayoti ijtimoi khele kam joy doshta, on az jihati mazmun va mundarija sof dinist. Nat faqat az on jihat ahamiyat dorad, ki bo zaboni soddayu ravon, bo obu rangi badei suruda shuda, dar on bazan fikrhoi pandu akhloqi niz ifoda mebbad.
Adabiyot: Hodizoda R., Shukurov M., Abdujabborov T., Farhangi istilohoti adabiyotshinosi, Dushanbe, 1966.