MUHAMMAD IBNI FAZL — (soli tavallud nomalum — vafotash 931, Samarqand), faqehi fors-tojik. Dar Balkh tavallud shuda, davrav tifli va kudakiashro on jo guzaronidaast. Asosan dar Samarqand zindagi, tahsil va ejod kardaast. Ilmhoi rasmii zamovashro omukhta, yake az mashhurtarin donishmandoni ahdi khud gashtaast. Dar madrasahoi Samarqand doir ba fiqh dars guftaast. Doir ba oiladori, tarbiyai farzandon va sohibmalumot gardonidani onho, ijroi vazifa aqidahoi diqqatangez dorad. Muhammad ibni Foteh shogirdi Ahmadi Khizruy (vafotash 854), ustodi olimoni mashhuri asri khud Abulqosim Ishoq ibni Muhammadi Samarqandi va Abumansuri Samarqandi meboshad. Sharhi talimoti Muhammad ibni Foteh dar asarhoi shogirdoni zikrshudaash «As-savod-ul-azam fi-l-kalom» («Asari buzurg dar ilmi kalom») yo «As-suol-ul-azam» («Savolnomai buzurg»); «Kitob-ul-usul» («Kitobi asosho»); «Kitob-ut-tavhid», «Kitob- ul-manolot» sabt shudaast.
Ad.: Bartold V. V., Soch., t. 2, ch. 1, M., 1983; Tagi rd janov A. T., Opisanie tadjikskikh ya persidskikh rukopisey vostochnogo otdela biblioteki LGU, Iad-vo LGU, 1962; Abdulloe v I., Khyakmatulloev X., Samarqandlik olimlar. Tashkent, 1989.
U. Nazirov.