MUKhAMMAD IBNI BOBOI SAMARQANDI (soli tavallud va vafotash nomalum), olim va faqehi asri 16 tojik. Muftii Samarqand dar ahdi Ubaydullohkhoni Shayboni. Dar Samarqand zindagi va ejod kardaast. Merosi ilmii Muhammad az in «Al-fatvo-us-Samarqand» («Fatvohoi Samarqand»), «Riyoz-ul-muzakkirin» («Riyozati zikrkunandagon»), «Ravzat-ul-voizin» («Bogi jannati voizon»), «Risolai hisob dar zabti faroiz». «Riyoziyot» («Matematika») va gayra iborat ast. Dar «Al-fatvo-us- Samarqand» baze masalahoi fiqh hal shudaand. In asari Muhammad ba 32 fojia, 33 voqea va digar bobhoi khurd taqsim meshavad. Dar in kitob shartu sharoiti taloq kharidufurushi zamin va baze masalahoi digar niz sharh doda shudaast. «Ravzat-ul-voi- zin» sharhu ezohi hadis ast. «Risolai hisob dao zabti faroiz» az taqsimi meros bahs mekunad. «Riyoziyot» davomi mantiqii risolai favq meboshad. Osori Muhammad dar Shubai leningradii instituti sharqshinosii AF SSSR mahfuzayad.
U. Nazirov