KhONDAMIR Giyosuddin ib­ni Humomuddini Husayni

KhONDAMIR  Giyosuddin ib­ni Humomuddini  Husayni (1475, Hirot—1535, Dehli), muarrikhi fors- tojik, naberai Mirkhond. Avvalho dar darbori Temuriyon – Hirot khizmat kardaast. Badi sarnagun shudani sulolai Temuriyon dar Hirot, Xondamir muddate dar darbori Ismoili Safavi khizmat karda, s. 1528 ba markazi Imperiyai Temuriyoni Hind —sh. Dehli raft. Dar zamoni hukmronii Bobur va pisari u — Humoyun zindagi va khizmat kardaast. Xondamir dar yurishhoi Humoyun ishtirok karda, shohidi bisyor voqeahoi tarikhi bud. Dar Hinduston asari sejildai khud «Habib-us-siyar»-ro navishtaast, ki on tarikhi Eron, Osiyoi Miyona va dig. mamlakathoi Sharqi okh. a. 15—avv. a. 16-ro dar bar megirad. Xondamir inchunin muallifi asarhoi «Dastur- ud-vuzaro», «Humoyunnoma» yo «Qonuni Humoyun» buda, jildi 7-um va khotimai «Ravzat-us-safo»-i Mirkhondro niz navishtaast. L. Valiev.