Malumoti ohirin
Home / Ilm / Abdullo Zokir

Abdullo Zokir

Abdullo Zokir (Zokirov; 1927, dehai Qistakuzi nohiyai Khujand – 1982, Dushanbe), mutarjim va ruznomanigori tojik. Khatmkardai fakultetiti zabon va adabiyoti tojiki Instituti davlatii pedgogii Dushanbe (1958) va shubai jurnalistii Maktabi olii partiyavi dar Almaato (1964). Dar VKD, idorahoi Hizbi kommunisti va jurnalisti, sobiq Kumitai dav­latii Tojikiston oid ba nashriyot, poligrafiya va savdoi kitob faoliyat kardaast.

Badan muharriri gayra Komsomoli Tojikiston» (1965 – 1970), sarmuharriri redaksiyai siyosii Komiteti davlatii televizion va radioshunavonii Tojikiston, kotibi masuli Komiteti jumhuriyavii muhofizati sulh sarmuharriri Ko­miteti davlatii Tojikiston oid ba nashriyot, poligrafiya va savdoi kitob, muovini sarmuharriri muassisai nashriyavii «Irfon» bud. Abdullo Zokir ba talifi osori badei – hikoyaho va ocherkho, tarjuma az soli 1953 sar kard. Hikoyahovu ocherkhoyash dar majmuahoi «Hududi shujoat», «Obi shifobakhsh», may. «Sadoi Sharq», «Pamir» ba tab rasidaand.

Hikoya va povesthoi navisandai rus S. Antonov (1959), romani «Nirmola» va hikoyahoi Premchand (1962), majmuai hikoyahoi «Charoghoi Ararat» (1968), hikoyahoi Yu. Smuul (1971), asari R. Hamzatov «Dogistoni man» (kit. 1 – 1972, kit. 2 – 1975), asa­ri L. Pervomayskiy «Tarikhi insoniyat» (1978), qissai S. Shoymerdenov «Modaravdar» (1976), asari B. Nemsova «Afsonahoi zarrin» (1981) va gayraro az rusi ba tojiki gardondaast. Bo medali «Baroi mehnati shoyon. Ba munosibati 100-solagii ruzi tavalludi V. I. Lenin» va Gramotai Fakhrii Prezidiumi Soveti Olii RSS Tojikiston sarfaroz gardidaast. Uzvi IN Tojikiston az soli 1980.

Инчунин кобед

SATHI VINTI

SATHI VINTI, sathest, ki khati £ hangomi dar girdi mehvari nojunboni OO’ bo surati kunjii …