Abdulhay (1360, Bagdod – 1420, Samarqand), musavvir va khattoti fors-tojik. Ustod Shamsuddini Samarqandi uro ba tarbiyat girifta, tamomi nozukihoi in hunarro yod dodaast. Dere naguzashta Abdulhay chun musavviri darbori Sulton Uvaysi Jaloiri nom mebarorad va shuhratash az hududi davlati Jiloiriya, ki poytakhti on Bagdod bud, berun mebaroyad.
Soli 1393 Temur Iroqro istilo mekunad va Abdulhayro dar qatori ganimatho az Bagdod ba Samarqand ovarda, sardori ustokhonai suratkashii khud tayin mekunad. Abdulhay dar tasviri manzaraho, qiyofai odamon, surati hayvonot, dodani oburang, istifodai tazodho va tanosubi unsurhoi tasvir mohir budaast. Az osori u «Bat» («Murgobi»), «Manzarai jang», tasviri chand manzarai hikoyathoi «Guliston» to zamoni mo omada rasidaand. Dar asarhoi Abdulhay tasviri harakat ba mushohida merasad.
Tasir i ejodiyoti Abdulhay dar inkishofi minbadai sanati rassomii Khuroson, Movarounnahr va Eron kalon ast. Dar okhiri umr Abdulhay bo tasiri doirahoi irtijoi az rassomi dast kashida, aksari osori rassomii khudro otash zad. Abdulhay khattoti mohir niz buda, khati naskhro dar kitobat va sulsu riqoro dar oroish beshtar ba kor meburdaast.