Abbanyano Nikola

Abbanyano (Abbaqnano) Nikola (15.7.1901 -9.9.1990), faylasufi ide­alist – ekzistensialisti italiyavi. Falsafaro dar Donishgohi Neapol omukhta dar donishgohhoi Salerno, (1923), Neapol (1926 – 1935) va Turin (1945 -1976) ustod bud. U asosan namoyandai raviyai ekzistensionalizm dar falsafa budaast. In raviya yak namudi idealizmi subektivi buda, muddaist, ki mavridi tahqiqi falsafa faqat inson ast va on mabdayu manshai hama chiz meboshad.

Abbanyano hamchun asosguzori ekzistensionalizmi pozitivi (raviyai idealistii falsafa, ki donishro mahsuli ilmhoi makhsus shumorida, falsafaro hamchun ilm inkor mekunad), mayl mekard, ki goyahoi ekzistensionalizmi pozitiviro bo ne­opozitivizm sozish dihad. Va in asos Abbanyano kushish kard, ki amsilai muvofiqu munosibi ekzistensionalizmro sozad.

Tibqi andeshai 5, fard doiman metavonad az bayni har guna imkoniyatho hamonero intikhob kunad, ki asosi «vujudiyati solim va poydor» doshta boshad. Loihai jarayoni inkishofi oyandaro arzyobi karda Abbanyano muqobili kapitalizm bo voloiyati fardiyatash va ham ziddi sotsializm bo kollektivizmash baromada, dar chand andeshi zamonati ozodii insonro mebinad. Abbanyano muallifi «Farhangi falsafi» (1961) va yak idda tahqiqoti ilmi doir ba tarikhi ilm va falsafa ast.