Leonov Leonid Maksimovich

Leonov Leonid Maksimovich (tav. 31.5.1899, Moskva va sanai vafot 8-umi avgusti 1994), navisandai rus, akad. AF SSSR (1972), Khodimi Khizmatinshondodai Sanati RSFSR (1949), Qahramoni Mehnati Sotstialisti (1967). Az oilai savdogar. Aa soli 1915 asarhoyash chop meshavand.

Soli 1920 dar safhoi Armiyai Surkh, dar muhoribahoi Fronti Janubi ishtirok va dar gazetahoi harbi kor kard. Soli 1922 afsonai «Buriga», bad kitobi avvalini hikoyaho (1923) va povesthoi u «Shikasti Petushikhin» (1923), «Oqibati odami past» (1924) ba tab rasidand. Muallifi romanhoi «Qashqaldoqho» (1924), «Duzd» (1927), «Sot» (1930), «Skutarevskiy» (1932), «Roh ba sui uqyonus» (1935), «Jangali rus» (1953; Mukofoti lenini, 1957), pesahoi «Untilovok» (1928), «Tokhtutoz» (1942; Mukofoti davlatii SSSR, 1943), «Foytuni tilloi» (1946)     va g., kinopamfleti hajvii «Firori janobi Mak-Kinli» (1961), maqolahoi publisisti ast.

Mavzui asosii asarhoi Leonov tashakkuli shuuri sotsialistii ziyoiyoni soveti meboshad. Leonov dar asarhoyash masalahoi muhimmi ijtimoiro ba miyon meguzorad. Laureata Mukofoti davlatii SSSR (1977). Navisanda hamchun muborizi sulh kori buzurgi jamiyati mebarad. U muhofizatgari tabiat ast. Dar jamiyati muhofizati yodgorihoi tarikhi faolona ishtirok mekunad. Asarhoi Leonov ba bisyor zabonhoi khoriji tarjuma shudaand. Leonov deputati Soveti Olii SSSR (davathoi 2 va 7). Bo 4 ordeni Lenin, 3 ordeni digar va medalho mukofotonida shudaast.

Os.: Sobr. soch. v 10-ti tomakh. M., 1969—1972; Russkiy les. M., 1979.

Ad.: Russkie sovetskie pisateli-prozaiki. Biobibliograficheskiy ukazatel. t. 2., L., 1964; Kovalev V., Realizm Leonova, L, 1969.