مکتب ادبی

مکتب ادبی، یستیلاه «مکتب ادبی» در ادبیات‌شناسی تاجیک به دو معنی استفاده می‌شود:

یک گروه نویسندگانی، که عمومیت تاریخی و جغرافی و قرابت اسلوبی دارند. mac. ، مکتب ادبی هرات، که در نیمة دوّم عصر 15 با سروری جامی و نوایی تشکّل یافت. با تقاضای محیط تاریخی بین شاعران این دوره از جهت مناسبت به عنعنه‌ها، میلهای غایوی، مضمون شعر، استفادة شکلهای ادبی عمومیت قوی دیده می‌شود. آن را در قیاس دیگر حدودهای جغرافی انکشاف ادبیات دایرة ادبی (حوزة ادبی) نیز گفته‌اند.
ایجادیات نویسندة برجسته‌ای است، که اثرهای او در ادبیات روش تازه‌ای به وجود آورده باشد. در ادبیات تاجیک مکتب ادبی بیدل موجود است، که با تأثیر ایجادیات او به میان آمده، تا ابتدای عصر 20 دوام کرد، (نیگ. مکتب بیدل).