زردالوی قندک

قندک، نوع زردآلو میانسالی. سیلیکتسیة خلقی. اساساً در اشت، کانی‌بادام، اسفره، خجند و دیگ ریانهایویل. لنین‌‌آباد، اینچنین وادییفرغانة pسّ ازب. پهن شده است. درخت ق. تیزسبز، بلند و درازعمر می‌شود. سال 2 یا 3 به حاصل می‌درآید و 130-150 سال عمر می‌بیند. ق-آخر مارت گل کرده، اوّل ژوئن می‌پزد. میوه‌اش میده (به حساب میانه 13 گ) ، لونده یا لوندة پهن، پوستش تُنُکن جلادار، پشمک دارد. رنگش نارنجی و نصف پوستش قرمزی. ق.-ا خشک 74% قند، 2، 23%تورشی سیب و 7، 49% نمی دارد. اساساً برای خشکانیدن (تا 29-33% غولونگ می‌شود) و ترخوری استفاده می‌برند. ق. به سردی تاب‌آور بوده، از کسلیهای زنبوروغی کم ضرر می‌بیود.

د .: پولاداف ا. ، رویانیدن حاصل فراوان زردآلو، د. ، 1968؛ همان معلّ. ، تدجیکسک ابریکاس، د. ، 1976.