تسیتروسپروری

تسیتروسپروری، یک ساحة رستنی‌پروری (پرورش رستنیهای تسیتروسی) را گویند. اوّلین کارهایی تجربوی عاید به پرورش و سنجش رستنیهای تسیتروسی در تاجیکستان س-های 30 cap شده بود. از س. 1949 cap کرده در ر-نهای وادی وخش طرز در خندقها پروریدن رستنیهای تسیتروسی معمول گردید.

تاجیکستان را وابسته به خصوصیتهای طبیعتش به نوه ناحیة ایکالاگی تسیتروسپروری جدا می‌کنند و حالا در ششتای آن (تاجیکستان شمالی، وادیهای حصار، وخش، کافرنهانپایان، د. پنج، وادی قیزیلس و و یخس و) رستنیهای تسیتروسی می‌پرورند. ولی بران تسیتروسپروری آیشتر شرایط تاجیکستان جنوبی-وادیهای وخش، کافرنهانپایان (وادی بیشکینت نیز) و د. پنج موافق است.

در تاجیکستان از رستنیهای تسیتروسی اساساً لیم و، اینچنین افلیسون، نارنج و گرییپفروت را می‌پرورند. در ر-نهای وادی وخش 4 ساوخاز و 42 کالخوز به لیموپروری مشغولند. حاصلناکی لیم و در خواجگیهای وادی وخش از هر گه اندریک 100-120 تس است. حاصل عمومی رستنیهای تسیتروسی در سیکتار جمعیّتی ریسپوبلیکه به 10 هز. تس (بعضی سالها تا 12 هز. تس) می‌رسد.

تسیتروسپروری ساحة سیردرآمد است. خواجگیهای ویل. قُرغان‌تپّه از هر گه لیموزار 8-18 هز. ، ست. تجربوی زراعت سوبتراپیکی وخش 40-50 هز. صوم درآمد صاف می‌گیرند.

در انکشاف تسیتروسپروری ریسپوبلیکه سهم ستنتسیة تجربوی زراعت سوبتراپیکی وخش، لوریتهای مکافات دولتی رسّ تاجیکستان به نام ابن سینا تسولیه و. ا. و ایشانقولاو و. ، عالمان تسیتروسپرور ابه‌یف م. ن. ، یاربابایف ن. د. ، جوره‌یف ن. ، رکنیدیناو ک. و دیگ. کلان است.

و. ایشانقولاو.