وستاخانه

اوستاخانه، در اَرخیالوگیه (باستان‌شناسی) عصر سنگ محل آماده نمودن آلات سنگی و پرتاوهای استحصالات را گویند. در اوستاخانه همچون قرارگاه موقتی آدمان کارکرد ابتدایی آلات سنگ (نوکلیوسها، پرخسنگها، پلستینه‌ها و غیره) را انجام می‌دادند. دو نوع اساسی اوستاخانة عصر سنگ موجود است: قرارگاه و اوستاخانه. اوستاخانه‌های عصر سنگ در ا.ج.ش.س. قریب در همه جا موجود بودند. در تاجیکستان در دیهه ماغیان، ناحیه‌های پهن‌شوی مدنیّت حصار، از جمله در ساحلهای آب‌انبار نارک اوستاخانه‌های زیادی یافت شده‌اند.

و.                                            ا. رناو.