ندیرلند تاریخی (نیم. niderlanchen، فرنسو رys-bas، گالّندی naderland-عیناً موزافاتهای پایان) ، در عصرهای میانه ولایتی بود در شمال و غرب اوراپه، بین بهر شمالی و کوههای اردینّ، در حوزة دریاهای ریین، مهاس و شیلده (حدود حاضرة بلژیک، ندیرلند، لوکسیمبورگ و قسم خرد شمال و شرق فرنسیه). تا عصرهای 14-15 ملکهای فئودالی از جهت سیاسی پراکندهای بوده، اکثر آنها در عصرهای 14-15 تابع دولت برگوندیه گردیدند، در آخر عصر 15 باشد، زیردست گبسبورگها شدند. سال 1548 همة ملکهای ندیرلند، که به آکروگ برگوندی «امپراتوری ریم مقدّس» داخل بودند، در هیت 17 مضافات سرزمین یگانه اعلان گردیدند. ندیرلند را والی گبسبورگها با یاری ساویت دولتی اداره مینمود. آرگن عالی شتتهای ژنرالی حساب میشدند. اکثر آرگنهای مرکزی اداره در بروکسل گرد آمده بودند.
نیدیرلند به یکی از مهمترین مرکزهای مدنیت و علم اوراپة fapبی تبدل یافت. ندیرلند زادگاه بسیار فیلسوفهای بزرگ عصرهای میانه،
وتهای سرور گمنیزم دورة احیا ایرزم راتّیردمی بود. در ندیرلند به زبانهای فرنسوی و ندیرلندی ادبیات بایی بود؛ مکتبهای ندیرلندی صنعتهای معماری تصویری و موسیقی تشکّل یافتند و بیرون از حدودهای ندیرلند شهرت پیدا کردهاند. اگر چه در ندیرلند جدایی سیاسی مضافاتها وجود داشته، ملّت و زبان یگانهای تشکّل نیافته بود، ولی مدنیّت آن را (تا عصر 16) عادتاً همچون مدنییت یگانه به قلم میدهند.
نیدیرلند بعد انقراض «امپراتوری ریم مقدّس»، از سال 1556 به شاه اسپنیه فیلیپّ 2 تابع شد. انکشاف برمحل مناسبتهای کاپیتالیستی، ظلم اقتصادی، سیاسی و دینی مطلقیّت اسپنیه ندیرلند را به مرکز روالوتسیه برجوزی تبدل داد (نیگ. روالوتسیة برجوزی عصر 16 در ندیرلند). بعد روالیوتسیه، که آن تنها در شمال مملکت غلبه کرد، ندیرلند به دو حصّه تقسیم شد: در شمال دولت مستقل-ریسپوبلیکة مضافاتهای متّحداً ندیرلند (ریسپوبلیکة هلند) تشکیل یافت؛ قسم جنوب مملکت، که زیر یوغ اسپنیه مانده بود، ندیرلند اسپنی نام گرفت و بعد جنگ سالهای 1701-1714 به اوستریه همراه کرده شد. سالهای 1814-1815 موافق قرارداد کانگریسّ وینه هر دو قسم ندیرلند سابق به پادشاهی ندیرلند متّحد کرده شده، مضافاتهای چپ آن زیر اطاعت هلند ماندند. در نتیجة روالوتسیه بلژیک (1830) در ندیرلندیة جنوبی دولت مستقل-بلژیک تشکیل یافت. نام «پادشاهی ندیرلند» تنها به ندیرلند شیمالی منسوب شده ماند. نیگ. نیدیرلند.