طالباو عبدالرحمان نجّارزاده، طالبی (1834، تبریز-1911، شهر تیمورخانشوره، حاضره بویناق ریسپوبلیکة اوطانامی ساویت سوسیالیستی داغستان) ، نویسندة ایرانی. پس از کسب کمال (در تبریز) به تیمورخانشوره کوچیده، تا آخر عمر آن جا ماند.
مولّیف اثرهای بدیعی و پوبلیسیستی «سفینة طالبی یا کتاب احمد» (1894) ، «مسائل-ال-حیات یا کتاب احمد» (1906). معرفتپرور بود. اصلاح خط عربیاساس فارسی و باسواد شدن مردم را میخواست. سیاست ضد خلقی حکومت پادشاهی ایران، استثمارگران اجنبی را تنقید و مذمّت کرده است (پاوست «مسالیک-ال-محسنین»، 1905). افکار اخلاقیاش به شکل اندرز-نصیحت پدر به فرزند افاده شدهاند. اثرهای طالباو در آسیای میانه، در بین معارفپروران تاجیک و ضیائیان تازفیکر مشهور بودند.
دبیات: شایتاو ا. م. ، ادی پراسویتیتیلستوه و پیرسیدسکایی لیتیرتوری کانتسه 19 ویک، در کتاب: پراسویتیتیلستوا و لیتیرتورخ واستاکه، مسکو، 1973.
د. اکرامی.
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …