تالیع

طالع (عربی-طلوعکننده، برآینده) ، در علم نجوم برجی یا درجه‌ای است، که هنگام تولد کسی یا هنگام وقوع امری، یا وقت سلالی چیزی از افق نمودار باشد و گویا از روی آن منجّمان سرنوشت نوزاد را تحقیق و تعیین می‌کنند یا حکمی در بارة نتیجة کاری استخراج می‌نمایند. موافق عقیدة منجّمان گذشته گویا خوشبختی و بدبختی آدم به سعد و نحس بودن آن برج وابسته است. مثلاً، ثور (طالع ثور) ، زهره‌ (طالع سعد یا سعد اصغر) ، مشتری (سعد اکبر یا سعد سود) به گروه سیاره و برجهایی می‌درامدند، که خصوصیت خوب داشتند.
کوکب بخت مرا هیچ مونجچیم نشناخت،
یا رب، از مادر گیتی به چه طالع زادم.
(خافیز)
بعزن طالع را به معنی بخت، اقبال، سعادت استفاده می‌برند:

چشم بد دور، کز این تفریکه بازت آورد،
تالیع نامور و دولت مادر زادت.
ه. میرزایف.