تاکساپلزماز، بیماری پرزیتی آدم و هیوانات، که تاکساپلزمهها به وجود میآرند. منبة سرایت نمودهای گوناگون (بیشتر از 180) هیوانهای خانگی، وحشی و پرّندهها میباشند. آدم با تاکساپلزماز در نتیجة استعمال گوشت و تخم خام، به پردههای لعابی یا زخم پوست افتادن انگیزنده و غذا گرفتار میشود. تاکساپلزماز اکثر وقت به طور مزمن (با درد سر، کلانشوی غدودهای لیمفوی و جگر، سستشوی قابلیّت کاری و بعضاً علّت چشم، دل، عصب و دیگر عضوها) میگذرد. تاکساپلزماز را با اصولهای سیرادیگناستیکی (تشخیص زردابی) و آزمایش الّیرگی زیرپوستد مویین میکنند.
موالیجه: کلریدین و داروهای سلفنیلمیدی.
پیشگیری: رعایة قاعدههای سنیتری هنگام نگاه و بین چاروا، کارکرد خوراکواریها و غیره.
به تاکساپلزماز هیوانها، چاروا، هیوانات وحشی، اینچنین پرّندهها هم گرفتار میشوند. تاکساپلزمهها در بدن هیوانات در شکل سیسته یکچند سال زیوده میمانند (اساساً در مغز سر و موشکهای اسکلتی).
تاکساپلزماز را در اساس معلومات ایپیزااتالاگی، علامتهای بیماری، نتیجة تدقیق زرداب خون و غیره تشخیص میکنند.