تیتسین

تیتسین (تیتسینا ویچیلّیا) (تiziano vecelio) (تقریباً 1476/77 یا 1489/90 پیوید-کداری، وینیتسیه-گ576 وینیتسیه) ، رسّام اتلیوی. سرور مکتب رسّامی احیای عالی وینیتسیه. به اثرهای اوّل او خصوصیتهای فرح‌افزایی و ثبت گوناگونجنبة زندگی خاص است.

در مصوّره‌هایش فارغ‌بالی صاف‌دلاوه («عشق زمینی و آسمانی»، تقریباً 1515-16) ، روح‌بلندی و کامپازیتسیه‌های مانومینتلی («اسّویته»، 1516-18) به دراماتیزم («سه نفر»، تقریباً 1543) آبرزهای مؤثر («ا. ریمینلد»، تقریباً 1548) و واضحی حقایق واقعی («پویل 3 با الکساندرا و آتّویا فرنیزی»، 1545-46) تبدل گردیده‌اند. تیسین آبرزهایی آفرید، که سرشار احساس هبت زیبا و تأثّرات رنگینند («زهره‌ و ادانیس»، 1554). در موسوره‌های بعدینه‌اش مرتبه، شأن و قوّة ارادة قهرمانانش را به قلم داده است (ماتم مسیحا»، 1573-76). تیسین طرز نو صنعت رسّامی را پیش می‌گذارد: رنگ را به متاع با مویقلم، شپتیل (بیلچة رنگ‌آمیزی) و انگشت می‌مالید، که چنین طرز آزاد صورتگری در صنعت رسّامی جهان تطبیق گردید.