تیپ در بیولوگیه (typus) ، نوع، 1) کتگوری تکسانامی عالی در سیستمتیکة هیوانات، که صنفهای به هم نزدیک (خویش) را متّحد میکند، سال 1812 ج. کیووی همه هیوانات را به چار «شاخه» جدا نمود؛ بعدتر (سال 1825) زاالاگ و آناتوم فرنسوی ا. بلینویل این چار «شاخه» را تیپ نامیده، آن را چون اصطلاح به علم داخل کرد. تیپها حجماً گوناگون میشوند؛ مثلاً، تیپ اسفنجها قریب 5000 نمود و تیپ پاگانافارهها همگی 100 نمود را در بر میگیرد. تیپ اکثر به زیرتیپها (مثلاً، تیپ خارددارها به 4 زیرتیپ-سرخارددارها، پردهدارها، بیکاسیسرها زه هیوایهای مهرهدار) تقسیم میشوزد. همة ارگانیزمهایی، که به یک تیپ منسوبند، ساخت یگانه دارند. مقدار و حجم تیپ را سیستمتیکهای گوناگون هر خیل (از 10 تا 33) بیان کنند هم، ولی این اختلافات اهمیت اساسی تیپ را، که چون کتگوری شاخههای اساسی درخت فیلاگینیزی هیوانات را انعکاس مینماید، تغعیر داده نمیتواند (نگرید نیز سیستمتیکه). 2) در سیستمتیکة رستنیها تیپ به شعبه موافقت میکند.
Инчунин кобед
سفیدهها
سفیدهها، پراتیینها، مادّههای آرگنیکی کلانمالیکولة طبیعیی را گویند، که از امیناکیسلاتهها ترکیب یافته در ساخت …