تیرماتیرپیه (از تیرما… و… تیرپیه) ، معالجه با گرمی، مجموع اصولهای فیزیکاتیرپیوتیست، که گرمی منبعهای طبیعی و صنعی را استفاده میبرند. در شرایط خانه از گرمکنک (گریلکههای آبی و الکتری، ضد گرم (مثلاً، کلوختف، پیازداغ، سبوسداغ، لایداغ، ریگ گرم، تکمید (کمپرس گرمکننده) و غیره استفاده میبرند. تیرماتیرپیه در مؤسسههای طبابتی به واسطة لامپة الکتریکی گرمکنندة مینین، نورهای اینفرهسرخ، لایی، پرفیه، آزاکیریت به جا آورده میشود. برای تیزانیدن گرمیهای الکتریکی بافتههای بدن از اندوکتامیتریه، میدان الکتری بلندبسامد و میکروموجها استفاده میبرند.
منبعهای گرمی طبیعی هنگام استفاده به ارگانیزم تأثیر شیمیایی و مکانیکی نیز میرساند. مکانیزم تأثیر تیرماتیرپیه مرکّب بوده، در ارگانیزم ریکتسیههای چوزعی (در جای علّت عضو) یا کلّی (تمام ارگانیزم) را به عمل میآرد. ریکتسیههای جزئی اساساً گردش خون و لیمفه، پراتسیسّهای تغذیه عصبی را به میگرداند. ریکتسیههای کلّ باشند، با تأثیر رفلکسی و خلطی به سیستمههای عصب، دل و رگها، سیستم اینداکرینی و امّونالاگی و غیره وابستهاند.
تیرماتیرپیّه را هنگام معالجة بیماریهای عصب، عضوهای تکییو حرکت، گوش، گلو، بینی، عضوهای بول و تناسل، شکستگیهای استخوان و غیره استفاده میبرند. استفادة تیرماتیرپیه در مورد آماسها، نوعهای فعال کسلی سل، امراض خون، دل و رگ و غیره نارواست.