ترمومتریه (از تیرما… و… متریه) ، یک فصل فیزیکة عملی را گویند، که تهیة اسول و واسطههای چِن کردن حرارت را میموزد. ترمومتر یک فصل مترالوژی نیز به حساب میرود: آن مسئلههای یگانگی و صحیحیّت چِنکنیها، مقرّر نمودن شکلههای حرارت، ساختن ایتلانها، دریافت اصولهای درجهبندی و سنجش اسبابهای حرارتسنج را در بر میگیرد. حرارت را بیواسطه چِن کردن امکان ندارد: آن را از روی تغییر یافتن خاصیتهای فیزیکی جسمها (حجم، فشار، مقاومت الکتری و غیره) مویین میکنند. اصولهای چِن کردن حرارت گوناگون میشوند؛ آنها به طرز کار اسبابها، دیپزانهای حرارت چِنشونده، شرایط کار و صحیحیّت مطلوب وابستهاند. اساساً دو گروه اصولهای چِن کردن حرارت معمول است: اسلوب کانتکتی (ترمومتریه) و اسلوب غیریکانتکتی (ترمومتر افکنیشات یا پیرامیتریه).
در اسلوب کانتکتی حرارت اسباب اندازهگیر باید با حرارت محیط در موازنت باشد. همة اسبابهای حرارتسنج اساساً از دو قسم-المنت حسّاس (در آن خاصیتهای ترمومتری به عمل برآورده میشود) و اسباب اندازهگیر (به المنت حسّاس وابسته بوده، افادههای عددی این خاصیت را چِن میکند) عبارت است. اسبابهای چِنکنندهای، که توسط آنها قیمتهای عددی خاصیتهای ترمومتری را مویین میکنند (منامیتر، پاتینتسیامیتر، لاگامیتر، ملّیوالگمیترها و غیره) ، اسبابهای یاریرسان نامیده میشوند. تیرماماترهای تکنیکی علیحده-علیحده درجهبندی نشده، بلکه با اسبابهای یاریرسان مشترک استفاده میشوند. برای یگانگی و صحیحیّت چِنکنی حرارت از ایتلان دولتی واحد حرارت کیلوین استفاده میبرند، کیمتهای حرارت با ایتلان مقایسشده به اسبابهای نمونو گذرانیده شده، وابسته به آن اسبابهای کاری حرارتسنج درجهبندی و تفتیش کرده میشوند. ترمومترهای مقاومتی از ژرمنیی (1، 5-13، 8 ک) و پلتینه (13، 8-903، 9 ک (630، 7°س) ] ساخته شده، تیرماپرة پلتینگی (630، 7-1064، 4°س) ، پلتینرادیی (90% رt، 10%rd) و پیرامیتر آپتیکی (زیاده از 1064، 4) نمونة اسبابهای حرارتسنج میباشند.