«تاریخ قُم»

«تاریخ قُم» نامهای «کیتا ب قُم» و «قُمنامه» نیز مشهور است) ، اثر تاریخی مورخ فارس-تاجیک حسن ابن محمّد ابن حسن قُممیست (وفات 1015) ، که سالهای 988-989 به زبان عربی تألیف شده است. اصل عربی کتاب تا حال پیدا پیست. سالهای 1402-04 حسن ابن علی‌ ابن حسن عبدالملک قُممی نام مورخ فارس-تاجیک آن را به زبان فارسی-تاجیکی ترجمه کرد. «تاریخ قُم» از بیست باب عبارت بوده، در خصوص تاریخ پیدایش شهر قُم، از طرف عربها اشغال شدن آن، شرح منازل و مسجد و مدرسه‌ها و غیره بحث می‌کند. معلّلف در تعسنیف اثر از اخبار دانشمندان شهر قُم، معلومات کتاب همزة اصفهانی-«کتاب اسفخان» و کتاب «سییر-ال-ملوک-ال-عجم» و «تاریخ خلفا» و غیره استفاده برده است.
«تاریخ قپچاقخانی برای آموختن تاریخ شهرهای قدیمی ایران و آسیای میانه نیز مأخذ مهم به شمار می‌رود. «تاریخ قپچاقخانی» (بابهای 1-5) سال 1934 در تهران نشر گردید.