تعلیم

تعلیم (عربی-به کسی چیزی را آموختن، یاد دادن) ، جریان انتقال و ازخودکنی دانش، مهارت و واسطة اساسی آماده‌شوی آدم را گویند. در پراتسیسّ تعلیم معرفت و تربیه عملی می‌گردند. «تعلیم نه فقط در مؤسسه‌های تعلیم و تربیه، بلکه در عایله، استحصالات و دیگر جبهه‌ها نیز داده ماشود.

مقسد تعلیم وابسته به شرایط اجتماعی، انکشاف علم، تکنیکه، صنعت، پراتسیسّهای پسیخیکی سن و سال و درجة تییارین تعلیمگیرندگان مویین می‌شود. برای نایل شدن به مقصدهای تعلیم متد، واسطه و شکلهای گوناگون کار استفاده می‌شوند. عادتاً متدهای تعلیم از روی فعالیّت معلم و طلبگان مویین می‌شوند: لیکتسیه، نقل، صحبت، کار با کتاب درسی، تجرب‌گذرانی، استفادة اسبابهای اسین، مشاهده، مشقها و غیره.
سیستیمه‌های گوناگون تشکیل تعلیم وجود دارند: تعلیم اندیویدولی، آموزشی اندیویدولی و بریگدوی، آموزش در کورسها، لیکتسیه و سمینارها و غیره.