توفیق

توفیق (عربی-موافق گردانیدن) ، یکی از مفهومهای اساسی اخلاق شرقی را گویید، که پاکی، خیرخواهی، سخاوت، نکوکاری، عدالت، راست‌قولی، صدق و وفا و غیره را افاده می‌نماید. فردی، که آدابش به صفتهای فوق مطابق باشد، شخص باتوفیق می‌شمارند. اسلام به این مفهوم تابش دینی داد. دینداران معتقد‌اند، که شخص مؤمن باید صفتهای اخلاقی خود را تنها برای خدمت الهی صرف کند. به این معنی توفیق زهد و تقوا را تلقین می‌نمود. م. سلطاناو.