تسلیم (عربی-فرمانبرداری، خود را به اختیار کس دیگر سپاریدن) ، در حقوق بینلخلقی قطع شدن مبارزة یراقناک و به مغلوبیت تن دادن قوّههای حربی یجی از دولتهای جنگکننده. دولت غالب عادتاً یک قطار عهدهداریها (سیاسی، اقتصادی، حربی و غیره) را به ذمّة دولت تسلیمشده میگذارد.
تسلیم بیقید و شرط عادتاً هنگام پرّه تارمار شودن قوّههای موسلّیه امضا شده، معنای از طرف دولت مغلوبشده اعتراف نمودن مغلوبیت و تسلیم تمام قوّههای حربی را دارد (مثلاً، تلیم بیقید و شرط ژرمنیة گیتلیری و ژاپن میلیتریستی در ج2نگ دوّم جهانی).