ترکیببند شعریست عبارت از چند بند، که به واسطة بیت واصله به هم پیوسته میشوند. هر بند ترکیببند شعر علیحده (قصیده، غزل) است در موضوعهای مختلف. از ترجیعبند با آن فرق میکند، که بیت واصلهاش بعد هر بند تغییر مییابد. مثلاً یک بند ترکیببند-ا جامی (که از 7 بند عبارت است):
تا کهای زمانه داغ غمم بر جگرنیهد.
ین داغ نیک ناشده، داغی دیگر نیهد.
هر داغ ک-آورد قدرییو بهتری.
ان داغ را گذارد و داغ بتر نیهد.
زیر هزار کوه غمم بست و گر دهد،
دستش هزار کوه گر بر زبر نیهد.
بر خان مهمانی او حاضر ار شوم،
پیش من از کباب جگر ماحضر نیهد.
سد زهر ناب تعبیه باشد در آن میان،
در کام ایش من به مثل شکر نیهد.
چون درنیاید از در احساس و لطف، کاش،
رختم از این سراچة حرمان بدر نیهد.
دانی، که چیست بالش راحت از او مرا،
خیشتی، که روز واقیهام زیر سر نیهد.
ز بیم مرگ اگر چه دل و جان جراحت است،
در وهای امیدواری صد گونه راحت است.
ترکیبّند در ادبیات کلاسیکی فارس-تاجیک قمیصتیعمال بود. شاعران امروزة تاجیک به این نوع ادبی شعر نگفتهاند. x. شریفاف.
Инчунин кобед
سرخانه
سرخانه، قسم اوّل سرود، که به اندازة یک بیت متن سرود اجرا میشود. بعضاً سرخط …