ترخان 1) نام یکی از سرلشکران پادشاه توران در «شاهنامه». 2) در عصرهای میانه در بین خلقهای ترک، مثلاً، خاقانی خزر (عصرهای 9-10) نام فئودال. 3) در خانیهای ترکی آسیای میانه، زکوکزیه، قزان، اشترخان و قریم کسیست، که حکومت او را برای یگان خذمتش از انداز، گرفت و گیر و هرگونه گناه آزاد میکرد. به چنین شخصان عنایتنامة مخصوص (نامة ترخانی) داده میشد. ترخان چون قاعده و قانون فئودالی در آخر عصر 15 خصوصاً عهد نمایندگان آخرین تیموریان معمول گردید. 4) در روسیه یک نوع حجّت امتیازدار (عصرهای 12-17). ترخان کردن معنای بخشیدن گناه کسی را داشت. ترخانها دارای زمینهای زیاد بوده، در حیات سیاسی مملکت مقام بلند داشتند. ا. یگانی ،
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …