تنک

تنک (انگلیسی (tnک-تسیستیرنه، ظرف) ، ماشین جنگی زرهپوشیست، که با یاری تسمه‌چرخ حرکت می‌کند. لایحه‌های اوّلین جونین ماشین را (دیرتر آن را تنک نامیدند) در روسیه (1911-15) اینجینیران روس و. د. مندلیف، ا. ا. پاراخاوشیکاو و ا. وسیلیف، در انگلیه (1912) دی-مال، در اوست را وینگریه (1913) گ. برشتن پیشنهاد کرده‌اند. انگلیسها تیره‌ماه 1916 چندین تنک («مرکه-1») ساخته، آنها را 15 سپتامبر اوّلنّ بار در محاربة نزد دریای سامّه استفاده بردند. فرنسویها تنکهای خرد «شنییدیر» و «سین-شمان» را اوّلین بار 16 آوریل 1917 به کار بردند. نمونه‌های اوّلین تنکهای نیمیسها (ا-7-v و ا-7-vv) سال 1918 پیدا شدند. در آخر جنگ یکم جهان در شمه تنکهای وزنین انگلیسی“مرکه -v”و“مرکه vش” (با محرک امیریکایی) و تنکهای فرنسوی“رینا”برآورده شدند. اوّلین تنک ساویتی (با نام «مبارز راه آزادی رفیق لنین») 31 آگوست 1920 از سنجش گذشت. از سال 1928 استحصال تنکهای سبک مس-1 به راه مانده شد. سالهای جنگ دوّم جهان (1939-45) اساساً تنکهای وزنشان میانه ساخته شدند. اهمیت تنکهای وزنینفزوده، اهمیت تنکهای سبک کم شد و ساختن آنها در بعضی مملکتها (ا.ج.ش.س.، ژرمنیه) قطع گردید. سالهای جنگ در زمینة تنک دستگاههای خودگرد ارتیلّیری (سه و) به وجود آمدند.

قیسمهای اساسی تنکهای زمانوی اینهایند: کارپوس زرهپوش، گنبد، کامپلیکس یراق و اسلحه (اسلحة اساسی و یاری‌رسان، کامپلیکت تیر و دارو) ، اسااب و افزار مشاهده و نشانگیری، دستگاه قوّه (موتور) ، تحویلی قووّگی (ترنامیسّیه) ، قسم گشت، جهاز الکتری، وسیله‌های علاقه، تجهیزات ضدسوختار، سیستم حمایه از یراق اتمی و غیره. کارپوس و گنبد تنک همة جزءهای آن را متّحد می‌کنند و برای از ضربه‌ها ایمن داشتن ایکیپج، اسباب و انجام و سوزشواری پیش‌بینی شده‌اند. در گنبد اسلحة اساسی تنک جایگیر کرده می‌شود. گنبدها را با حرکت‌آوردهای دستی، الکتر یا الکتروگیدرولیک تاب دادن ممکن است. کارپوس و گنبد را از پولاد لیگیرانیدشده تییار می‌کنند.
تنکهای حاضره‌زمان ایکیپج 3-4 نفره، توپ کلیبرش 105-152 ملّیمیتری و 36-48 ت وزن داشته با سرعت 41-64 کم/ساعت حرکت می‌کنند.