طبری ابوجعفر محمّد ابن جریر ابن یزید (838 یا 839، شهر آمول تبرستان-923، بغداد) ، مورخ و فقیه عرب-زبان فارس-تاجیک. بعد تحصیل به شهرهای رهای، بغداد، بسره، کوفه اینچنین به سوریه و مصر مسافرت نمود. پس از سفر طولانی او تا آخر عمر در شهر بغداد زیسته، عاید به تاریخ و الهیات اثرهای علمی ایجاد کرد. اثر به تاریخ عمومیجهانی عاید او «تاریخ-ار-روسول و ال-ملوک» («تاریخ پیغمبران و شاهان»؛ نگرید تاریخ طبری) بسیار مسئلههای مهم تاریخ خلافت عرب را در بر میگیرد و دارای جنبة تاریخ عمومیجهانیست. طبری اینچنین مؤلف اثر بسیارجلدة «کتاب و جامع-ال-بیان فی تفسیر-ال «قرآن» («کتاب مجموع بیان در تفسیر قرآن») ماباشد. طبریدر بغداد مکتب مستقل فقیهان جریریان را تشکیل کرد. او اینچنین عاید به شعر، صرف و نحو، ریاضیات و طبّ تدقیقات برده است. ا. جلیلاو.
Инчунин кобед
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی
سفی ابوالعلا عبدالمؤمن جاروتی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغتنویس فارس-تاجیک (عصر 15). در …