تبریز، شهریست در شمال و غرب ایران، مرکز مأموری آستان آذربایجان شرقی. در وادی دریای اجیچهای، در بلندی 1364 م واقع است. محل مهمش راه آهن سودای ایران با ا.ج.ش.س. و ترکیه. اهالیاش 598 هزار نفر (1976). صناعت ماشینسازی (تراکتورسازی، تعمیر واگنیقا، وصل رادیو و غیره) ، بافندگ، خوراکواری، چرم و پایفزال، فابریکة گوگرد دارد. قالینباف رواج یافته است. در شهر ایویرسیتیت (از 1946) هست. از یادگاریهای معماری مسجد جامی الیشاه (1310-20) ، خرابههای مسجد کبود (1465) باقی» ماندهاند.
تبریز را عصرهای 3 یا 4 ساسانیان بنیاد کردهاند. در آخر عصر 13-اوّل از 16 پایتخت دولتهای مختلف ایران بود. عصرهای 18-19 پایتخت خانیگری تبریز، عصر 19-اوّل عصر 20 قرارگاه ولیعهدهای شاهان قاجار بود. نگرید نیز مکتب مینیاتور تبریز.